نادیا دلدار گلچین بازیگر سینما و تئاتر ایران ـ 16 مرداد ماه ـ به کما رفت.
 
دختر این بازیگر سینما ، تئاتر و تلویزیون با اعلام این مطلب گفت: از ساعت 6 صبح مادرم

به کما رفته و هیچ گونه هوشیاری ندارد و تنفس از طریق دستگاه انجام می‌شود.
 

نادیا دلدار گلچین که سالهاست از بیماری کلیه رنج می‌برد طی ماه‌های اخیر با وخامت حالش در بیمارستان‌های

مختلف بستری شد و در حال حاضر در بخش آی سی یو بیمارستان عرفان تحت مراقبت‌های ویژه است.
 
نادیا دلدار گلچین متولد 1339 در تهران و دارای مدرک تحصیلی دیپلم موسیقی از هنرستان عالی موسیقی است

که فعالیت بازیگری‌اش را از سال 1369 با فیلم «ابلیس» آغاز کرده و در فیلم‌هایی چون «دیدار در استانبول»، «دوروی سکه»،

«پادزهر»، «همه دختران من»، «مرد نامریی»، «خط آتش»، «روسری آبی»، «کمکم کن»، «مهرمادری»، «غریبانه»، «شیدا»،

«دختری با کفش‌های کتانی»، مجموعه های تلویزیونی «خاله سارا»، «کهنه سوار»، «دزدان مادربزرگ»، «همه فرزندان من»،

«پزشکان»، «شن‌های کف رودخانه»، «سه در چهار» و نمایش های «زیر گذر لوطی صالح»، «سوگ»، «مضحکه آدم»،

«معرکه در معرکه» و.. به ایفای نقش پرداخته است.
 
وی فرزند نادر گلچین- خواننده- و دختر عموی مرجانه گلچین -بازیگر- است.

"خلیل محمود عبیر عبدالرحمان " وزنه بردار زن مصری که در دسته 75 کیلو در مسابقات وزنه برداری المپیک لندن

وزنه می زد به هنگام برداشتن وزنه 151 کیلویی زیر فشار وزنه ماند و هالتر روی بدنش فرود آمد. این زن وزنه بردار

مصری در نهایت به بیمارستان منتقل شد .
 
حال عمومی وی هم اکنون خوب است. این دومین حادثه مسابقات وزنه برداری المپیک است و پیشتر دست یک

وزنه بردار 27 ساله کره ای  به هنگام بلند کردن وزنه از آرنج به عقب تا شده بود.

شبکه خبری "ای بی سی" اقدام به انتشار تصاویری از چهره های بازیکنان ورزش‌های مختلف المپیک

سال 2012 میلادی کرده است که چند نمونه از این تصاویر در ادامه ارائه می‌گردد.

در میان بنی اسرائیل عابدی بود. وی را گفتند:« فلان جا درختی است و قومی آن را می پرستند»

عابد خشمگین شد، برخاست و تبر بر دوش نهاد تا آن درخت را برکند. ابلیس به صورت پیری ظاهر الصلاح،

بر مسیر او مجسم شد، و گفت:« ای عابد، برگرد و به عبادت خود مشغول باش!» عابد گفت:« نه، بریدن

درخت اولویت دارد» مشاجره بالا گرفت و درگیر شدند.

عابد بر ابلیس غالب آمد و وی را بر زمین کوفت و بر سینه اش نشست. ابلیس در این میان گفت:

«دست بدار تا سخنی بگویم، تو که پیامبر نیستی و خدا بر این کار تو را مامور ننموده است، به خانه برگرد،

تا هر روز دو دینار زیر بالش تو نهم؛ با یکی معاش کن و دیگری را انفاق نما و این بهتر و صوابتر از کندن آن درخت است»؛

عابد با خود گفت :« راست می گوید، یکی از آن به صدقه دهم و آن دیگر هم به معاش صرف کنم» و برگشت.

بامداد دیگر روز، دو دینار دید و بر گرفت. روز دوم دو دینار دید و برگرفت. روز سوم هیچ نبود. خشمگین شد و تبر برگرفت.

باز در همان نقطه، ابلیس پیش آمد و گفت:«کجا؟» عابد گفت:«تا آن درخت برکنم»؛ گفت«دروغ است، به خدا هرگز

نتوانی کند» در جنگ آمدند. ابلیس عابد را بیفکند چون گنجشکی در دست! عابد گفت: « دست بدار تا برگردم.

اما بگو چرا بار اول بر تو پیروز آمدم و اینک، در چنگ تو حقیر شدم؟»

ابلیس گفت:« آن وقت تو برای خدا خشمگین بودی و خدا مرا مسخر تو کرد، که هرکس کار برای خدا کند،

مرا بر او غلبه نباشد؛ ولی این بار برای دنیا و دینار خشمگین شدی، پس مغلوب من گشتی»