الهی ! عاجز و سرگردانم ، نه آنچه دارم دانم و نه آنچه دانم دارم.

الهی ! اگر بر دار کنی رواست ، مهجور مکن ! و اگر به دوزخ فرستی رضاست ، از خود دور مکن.

الهی ! مکش این چراغ افروخته را ، و مسوز این دل سوخه را.

الهی ! گفتی کریمم ، امید بدان تمام است ، تا کرم تو درمیان است نا امیدی حرام است.

الهی ! اگر از دوستانم ، حجاب بردار و اگر مهمانم مهمان را نیکو دار.

الهی ! حاضری :  چه جویم ؟ ناظری؟ چه گویم؟

برخیز و طهارت کن ، که «قامت » نزدیک است ، و توبه کن که قیامت نزدیک است!