بررسی سنگ نگاری، ویژگی های ژئوشیمیایی و محیط تکتونوماگمایی توده گرانیتوئیدی میزبان کانسار مس پورفیری میدوک، شهربابک-کرمان |
|
علیرضایی علی*,آلیانی فرهاد,مرادیان عباس |
|
* گروه زمین شناسی، دانشگاه بوعلی سینا همدان |
|
کانسار مس پورفیری میدوک در بخش شمال غربی مجموعه آتشفشانی-رسوبی دهج-ساردوئیه کرمان (جنوب شرقی کمربند آتشفشانی-نفوذی ارومیه-دختر) و در 42 کیلومتری شمال شرق شهرستان شهربابک واقع شده است. کانسار مس پورفیری میدوک با سن 12.5 میلیون سال، در سنگ های آتشفشانی و آذرآواری ائوسن با ترکیب آندزیت، آندزیت بازالت و داسیت (مجموعه رازک)، جایگزین شده است. بررسی های سنگ شناسی میکروسکوپی نشان می دهد که این توده از گرانودیوریت، کوارتزدیوریت و دیوریت تشکیل شده است. از نظر کانی شناسی، کانی های وابسته به میدوک پورفیری شامل پلاژیوکلاز، پتاسیم فلدسپار، آمفیبول، بیوتیت و کوارتزند. سریسیت، کلریت، اپیدوت و مگنتیت نیزکانی های ثانویه این مجموعه را شامل می شوند. از نظر ویژگی های ژئوشیمیایی، سنگ های گرانیتوئیدی میدوک پورفیری جزء سری ماگمایی قلیایی و کلسیک قلیایی و از نوع گرانیت های متا تا پرآلومین و I هستند. بررسی های زمین ساختی حاکی از آن است که کانسار مس میدوک دارای ویژگی کانسارهای تشکیل شده در حاشیه قاره ای فعال است. همچنین این بررسی ها نشان می دهد که کانسار مس میدوک در یک محیط زمین ساختی پس از برخورد صفحات ایران مرکزی و عربستان و در مراحل نهایی کوهزایی (رژیم تکتونیکی فشارشی) و پس از اتمام فرورانش پوسته اقیانوسی نئوتتیس تشکیل و جایگزین شده است.
|
|
کلید واژه: میدوک، کمربند آتشفشانی- نفوذی ارومیه- دختر، ژئوشیمی، رژیم زمین ساختی پس از برخورد |
|
|
نسخه قابل چاپ
|