|
دانشجویان ورودی 85 زمین شناسی خواف 
درباره وبلاگ  مراسم بزرگداشت عثمان محمدپرست خوافی، 12 تیرماه در تالار ایوان شمس در حضور آقایان هوشنگ جاوید، میلاد کیایی، کیوان ساکت، موسیقیدانان خطه خراسان، همچنین آقایان دکتر گنجی، دکتر محمدحسن ابریشمی، محمود دولت‌آبادی، حجه‌الاسلام والمسلمین سید هادی خامنه‌ای، ایرج نوذری، دکتر غلامعباس توسلی، خانم دکترمهدیه الهی‌قمشه‌ای و سایر فرهنگ‌دوستان و فرهنگ‌پروران برگزار شد.
داریوش ارجمند
به گزارش خبرنگار ما، داریوش ارجمند به عنوان دبیر برگزاری بزرگداشت عثمان خوافی، در ابتدا گفت: امروز مراسم نکوداشتی در این سالن برای هنرمندی برگزار می‌شود که نه فقط در موسیقی ایران بلکه در موسیقی دنیا یگانه است. او موسیقیدان بسیار بزرگی است که با سازش توانسته محدودیت‌‌ها را شکسته و انسان را به وسعت کائنات بکشاند. دکتر ابراهیم بای سلامی بنابراین گزارش، دکتر ابراهیمبای‌سلامی رئیس همایش در این مراسم گفت: هویت فرهنگی و هنری هر کشوری مولفه‌هایی دارد و موسیقی متعالی‌ترین وجه مولفه آن است که با همت بزرگانی چون عثمان خوافی به ما رسیده است. وی گفت: آنچه در ساز عثمان است جرعه آب زلالی است که از دل قرون متمادی، شریانی باز کرده و به انسان تشنه دنیای صنعتی امروز می‌رسد. چنین سازی را باید ارج نهاد و قدر آن را دانست. بهمن کاظمی همچنین بهمن کاظمی، معاون پژوهشی فرهنگستان هنر در این مراسم گفت: متأسفانه آلبوم مستقلی از ایشان وجود ندارد و امیدوارم با همکاری ایشان بتوانیم با ضبط آثارشان چهره‌ای دیگر از او به جهان معرفی کنیم. محمود دولت آبادی در بخش دیگری از مراسم، محمود دولت‌آبادی، از سردیس عثمان خوافی، دوتارنواز برجسته خراسانی رونمایی کرد و موجز و مختصر گفت: فارغ از اینکه هر کدام چه اندیشه، چه گرایش، چه ظاهر و چه لباسی داریم، آنچه همه نسبت به آن متفق هستیم کشور ایران و ایرانی بودن ماست. نوازندگان خراسانی دوتار این برنامه، همراه با اجرای نوازندگان دوتار و سرحدی‌خوانی و سرحدی‌نوازیِ نورمحمد دُرپور، ذوالفقار عسکری‌پور و غلامحسین غفاری بود. با هرکه دمی عشق تو آمیخته شد
گویی که بلا بر سر او ریخته شد منصور که ز سرّ عشق می‌داد نشان حلق‌اش به طناب غیرت آویخته شد
درد بر من ریز و درمانم مکن
زآنکه درد تو ز درمان خوشتر است چون وصالت هیچکس را روی نیست روی در دیوار هجران خوشتر است نواختن سلیمانی فرزند زنده‌یاد حاج قربان سلیمانی نیز خاطره این استاد را با نواختن دوتار شمال خراسان در مقام تجلیل از عثمان خوافی گرامی داشت. بهروز وجدانی: امیدواریم بتوانیم موسیقی جنوب و شرق خراسان را که عثمان خوافی نماد و نماینده آن است، در زمره میراث فرهنگی معنوی جهانی در یونسکو به ثبت برسانیم. پس از این اجرا، بهروز وجدانی از کانون پژوهشگران خانه موسیقی، گزارشی از تکمیل پرونده‌های فرهنگی ایران برای ثبت در یونسکو ارائه کرد و گفت: بزرگداشت عثمان در واقع احترام و پاسداشت موسیقی و فرهنگ خراسان محسوب می‌شود. این پاسداشت کسی است که تمامی عمر خود را بی‌هیچ گونه چشم‌داشتی، برای اعتلای فرهنگ و هنر کشور، صرف کرده است. موسیقی بخش‌های خراسان که شامل موسیقی قوچان، شیروان، بجنورد، اسفراین است، 2 سال پیش طی پروژه‌ای در میراث فرهنگی، جزو میراث فرهنگی معنوی جهانی به ثبت یونسکو رسید. وی همچنین گفت: عثمان برای اعتلای موسیقی خراسان و دوتار، در مرور زمان 7 پرده به پرده‌های دوتار اضافه کرد و در کنار آن تکنیک این ساز را گسترش داد. هوشنگ جاوید هوشنگ جاوید نیز در این ارتباط گفت؛ دوتاری که در دستان این هنرمند است متفاوت با آن چیزی است که فارابی ساخته است. عثمان در طول زمان و ذوالفقاری در یک مقطع زمانی یعنی در اوایل سال‌های 1350 به این نتیجه رسیدند که به موازات هجوم پدیده‌های صوتی جدید یعنی رادیو و تلویزیون، امکانات ساز دوتار را افزایش دهند. دکتر مهدیه الهی قمشه ای در آخرین بخش این مراسم و پیش از اهدای جوایز و هدایای شرکت‌ها و اشخاص حقیقی و حقوقی به عثمان خوافی، دکتر مهدیه الهی قمشه‌ای در پشت تریبون حاضر شد و شعری را درباره نوازندگی عثمان خوافی که چندی پیش در آدینه روزی سروده بود، خواند. وی، پیش از خواندن این شعر در تعریف ساز عثمان گفت: دوتار عثمان ما را از آب و گل به مقام جان و دل می‌برد. در شب آدینه، عثمان با دوتار
راه عقل و دین و دل زد آشکار زخمه تارش همه تکرار عشق در درون پرده زد اسرار عشق فارغ از دنیای دون، چالاک و چُست برد ما را بر سر روز نخست چون شرابی کهنه ما را کرد مست تا به یاد آریم پیمان الست گر شناسای سماعی گوش کن ساعتی ای دوست ترک هوش کن هوش ما تا سفرة آب و گل است دست خالی سوی جانان مشکل است آب و گل بگذار جان و دل گزین در طریق عاشقی شرط است این بشنوی چون ساز عثمان را ز دل فارغ آیی از حضیض آب و گل عثمان خوافی و سحر پنجه هایش شایان ذکر است، در انتهای مراسم نهانخانه دل، عثمان خوافی، با سادگی و طنازی و با ذکر خاطره‌‌ای از عشق دوران جوانی و دو راهی انتخاب دو تار و یار، از دست اندرکاران و حضار تشکر کرد و برای آن‌ها آرزوی برکت کرد و در هنگام دو تار نوازی خود که با تار اهدایی داریوش ارجمند انجام داد، با شیوه‌ای بدیع شنوندگان را مسحور پنجه‌های ظریف خود ساخت. عثمان خوافی، برای مقدمه قطعه «نوایی نوایی» معروف خود که بر اساس شعر طبیب اصفهانی است، ابتدا به شیوه تارنوازان از درآمد ماهور بهره‌برد و سپس با زخمه‌های سنجیده توگویی صدای سنتور را به گوش شنوندگان ارزانی داشت و سپس بانگ نوایی نوایی او، این شب خاطره‌انگیز را شیرین کرد. موضوع مطلب : پیوند روزانه لوگو آمار وبلاگ
امکانات جانبی  |
|
|
